sevinç duymanın yolu sevindirmektir..

baktım ağlıyor iki göz iki çeşme..kocaman mavi gözlü hokka burunlu bir oğlan..annesi yalvarıyor "hadi oğlum yapma, hadi doktor bekliyor"..hastane kapısındayız..küçücük,belli ki daha konuşmayı bile bilmiyor..işyerime girmeden yanına gidiyorum,yere çömelip elinden tutuyorum.."söyle tatlım,ne istiyorsun bana göster" diyorum..az ilerde kitapların sergilendiği bir tezgah var,yanında da oyuncaklar..gösteriyor..plastik bir tabancaymış istediği,dandik plastik bir tabanca..kaç lira diyorum.."iki lira abla" diyor,şaşırıyorum..alınca hemen paketini açmıyor,göğsüne yaslıyor ve gözlerinden hala yaşlar süzülerek,o koca mavi gözlerini daha da açarak bana gülümsüyor..çocukların iki liralık şeyle bile mutlu olabileceğini bize unutturan her ne ise durup bir düşünmek lazım..iş yoğunluğu,hayat gailesi,bla bla.. ************************************* haftasonu çalışacaklar çocuklar,ben de bir uğrayıp ne yapıyorlar diye bakmak istiyorum..hastane ana kapısından giriyorum,işyerime ilerliyorum..bir adam,kucağında bir kız çocuğu,yanında bir kadın yürüyorlar..adam çocuğu çok zor taşıyor,belli ki kız hasta fakat kucak yaşını çoktan geçmiş..açıyorum camı "abi nereye" diyorum," hangi bölüme,ben sizi bırakayım" diyorum..adam ağlamaklı,"yok abla burda bakmıyorlarmış,şişli etfal'e gönderdiler,taa esenyurt'tan geldik zaten,nasıl da gidicez bilmiyorum durağı bulmaya çalışcaz" diyor.."gelin benle diyorum,bir 15 dak.lık işim var,sonra ben sizi şişli'ye götürürüm"diyorum..şaşırıyorlar,adamın yüzü biraz olsun aydınlanıyor.."sahi mi abla" diyor.."evet"diyorum..bir çay içip soluklanıyorlar..ben çocuklarla konuşuyorum,çalışma süper gidiyor.."hadi diyorum çocuk hasta gecikmeyelim"..yolda sürekli dualar ediyorlar..şişli etfal'e varınca yarı baygın kızın cebine biraz para sıkıştırıyorum, "kendine gelince çikolata alır" diyorum annesine.."abla,bu iyiliğini unutmıycaz,sana malatya'dan kayısı getireceğim" diyor babası.."zahmet etme,çocuk iyileşsin yeter" diyorum..aradan epey bir zaman geçiyor..bir öğleden sonra odama girince masamda ufak bir kutu içinde kayısı buluyorum,çocuklardan bırakıp gittiğini öğreniyorum.. *************************************** profilonun karşısında bir mağaza var,daha önce girdiğim bir yer değil,vakit geçirmek için giriyorum..herşeyin çok ucuz olduğunu fark ediyorum..bir sürü ıvır zıvır şey alıp kasaya gidiyorum..üniversite öğrencisi olduğunu tahmin ettiğim genç bir çocuk bir kemer ve bir çorapla geliyor kasaya..benim alacaklarımdan birinin barkodu yok,onu beklemeye başlıyoruz..bu sırada o öğrenciye bakılıyor..çocuk kemerin fiyatını öğrenince cılız bir sesle "o zaman bu kalsın" diyor ve kemeri bırakıyor..tesadüf onun çorabının da barkodu gerekiyor..benim barkod gelince çaktırmadan kemeri de alıyorum ve "bunu da alın lütfen, ben çıkınca çocuğa verirsiniz" diyorum..kız gülümsüyor,tamam anlamında başını sallıyor..mağazadan çıkıyorum,beş dakika geçmeden omuzuma bir el dokunuyor,dönüyorum o çocuk..iki elini çenesinin altında birleştirip,ışık saçan gözleriyle "teşekkür ederim" diyor,"çok teşekkür ederim"..göz kırpıyorum,"güle güle kullan" diyorum.. *************************************** isiklarda duruyorum..10 yaslarinda kiz cocugu..saclari birbirine karismis,muhtemelen roman kizi..ustu basi kir toz icinde..selpagi uzatiyor..ellerini fark ediyorum..uzamis kirlenmis tirnaklarini..aliyorum selpagi.."al sana -- lira..yarin da burdan gececegim eger tirnaklarini kesersen sana -- lira vericem" diyorum.."hadi canim!" der gibi bakiyor..tekrar ediyorum ,"gercekten" diye altini ciziyorum..ertesi aksam isten cikiyorum,eve donerken,ayni isiklara yaklasiyorum..uzaktan kosarak gelen ayni kizi fark edip gulumsuyorum..ellerini gosteriyor.."supersin" diyorum,"sen sozunu tuttun ben de tutucam" deyip parayi veriyorum..ve ekliyorum.."yarin yine gececegim,su guzel saclarini tarar misin benim icin,guzelligin ortaya ciksin" diyorum.."tamam abla " diyor ve bu sefer inanmis ifadeyle guluyor..ertesi aksam saclari taranmis ve hatta orulmus geliyor pencere kenarima..hem seviniyorum,hem de boyle bir yontem kullanmak zorunda kaldigim ve kaldigi icin uzuluyorum.. *************************************** benzinciye giriyorum..benzini dolduruyor,arkasından camlarımı da siliyor..bahşiş vereceğim..terzi kendi sökügünü dikemezmiş,beş kuruş paramın olmadığını fark ediyorum..cüzdanımda gözüme loto kağıdı ilişiyor.."abi bozuk param yok ama bu kupon senin çıkarsa yarısı benim" diyorum..gülüyor,"abla çıkarsa hepsi senin olsun,bakıcam mutlaka" diyor.."yok o senin şansın artık"diyorum,gülüyorum.."ben yine geleceğim"diyorum..kartımı veriyorum,"işin düşerse de ara" diyorum.."Allah razı olsun abla" diyor..arabayı hareket ettiriyorum..arkamdan sesleniyor"abla bir dakika!" diyor..koşarak içeri gidiyor..eli kolu dolu geliyor,baktım petrol ofisi'nin promosyon tabaklarından getirmiş.."takım olsun diye 6 tane getirdim abla" diyor,gözlerinin içi gülerek.."eyvallah,sağolasın" diyorum..hayatı boyunca kenarda köşede kaldığını düşünen birinin kendince önemli bulduğu biri tarafından önemsendiğini hissetmesinin müsebbibi olmak..hangimiz o kadar önemliyiz ki??

bayram tatili..evdeyim..televizyon seyrederken sol elimle boynumu kasiyorum gayri ihtiyari..sonra biraz asagiya indiğimde,gogsumle koltukaltimin birlestigi yerde bir sertlik hissediyorum..dikkat kesilip iyice bakiyorum..evet orda küçük bir nohut buyuklugunde bir sertlik var..pek onemsemiyorum.. tatil bitiyor ise basliyorum..o hafta cok onemli bir toplantimiz var hazirlanilmasi gereken..bir de ustune işe basladigimizin sabahi denetim icin gelen misafirimiz supriz olmasin mi..olsun..yogun bir hafta beni bekliyor..bu tempoyu seviyorum..basarmayi seviyorum.. dilek'e gosteriyorum.."bence hemen gosterin senay hanim"diyor..dilek'in yuzu degisiyor,az biraz fark ediyorum ancak henüz hiç telasli degilim..nasil giderim,su yogunluk bitsin ondan sonra giderim..zaten check up donemim de geliyor,onu da birlikte gosteririm iste.."bence beklemeyin senay hanim" diyor ve nasil soyleyecegeni bilemez oldugunu biraz belli ederekten "anneminkine benziyor biraz senay hanim" diyor sesinin de rengi degiserek..iste hafif bir bulut galiba ilk kez o zaman geciyor gozumun onunden.. cok sevdigimiz bir profesor..isinde bir numara..bize soranlara hep onun ismini veriyoruz..once yaninda bulunan birlikte calistigi ve yetistirdigi diger doktor muayene ediyor..kitleyi anında buluyor ben gostermeden..hocaya bakiyor..sonradan anliyorum ki o bakisin bir dili var..hoca muayene ediyor bu sefer ve ona dönüp "sert ve kenarlari belirgin"diyor..masaya geciyoruz.."hocam onemli bir sey mi var " diyorum..yanit sadece "olsa da cozeriz merak etmeyin" oluyor,"hayir onemli bir sey yok" demiyor..mammografi ve meme ultrasonu istiyor.. mammografi ve ultrasonu aglayarak cektiriyorum..kotu bir ruyada gibiyim,bir yandan dualar ediyorum..sonuclar birkac saat sonra cikacak ama ultrasonuyapan doktorum kitlenin cikarilmasi gerektigini ama kotu huylu olup olmadiginin patolojide belli olacagini soyluyor..sonradan ogreniyorum ki kotu huylu oldugu zaten belliymis..isyerime aglayarak geri donuyorum..sogukkanli olmaya calisarak ve kimseye belli etmemeye calisarak denetime gelen misafirimize "biraz konusabilir miyiz" diyerek durumu anlatiyorum..o kadar destekleyici konusuyor ki.."siz burayi hic merak etmeyin,hayirli haberlerle gelin insallah" diyor..esinden oturu bu konuda cok bilgisi olan can dostumu ariyorum,"hemen geliyorum" diyor..ablamlari ariyorum,hemen geliyorlar..iki ablam,serap'im ve ben doktorla konusmaya giriyoruz..sanki baska bir yerden kendimi seyrediyor gibiyim,basim kulce gibi agirlasmis,kulaklarim ugulduyor.."kitleyi cikarmamiz lazim"diyor,"siz yetiskin ve aklibasinda birisiniz,bunu soyleyebilirim,bu kitle cok yuksek olasilikla kanserli bir kitle" diyor..agliyorum,hoca beni rahatlatmaya calisiyor..ablamlar da aglamamaya calisiyorlar ama gozyaslari akiyor goruyorum.."yarin yapalim ameliyati" diyor hoca.."yarin mi" diye sasiriyorum,cok korkuyorum,cok agliyorum..simdi dusundugumde hemen ertesi gun olmasi cok daha iyi olmus diyorum.. annem,babam,abim rizedeler..o gece abimle kuzenim istanbul'a donuyorlar..annemle babama soylenmesini istemiyorum,onlarin uzulmesine dayanamiyorum..ablamlar kuzenime soyluyorlar,o da ben istemedigim icin yolda abime soylemiyor,abim geldiginde ogreniyor,direk hastaneye geliyorlar..